Kanclerz Merz z pierwszą wizytą w Waszyngtonie

#Niemcy #Merz #Trump #stosunki niemiecko-amerykańskie #Gabinet Owalny #Ukraina

Wizyta kanclerza Friedricha Merza w Stanach Zjednoczonych 5 czerwca br., określana jako najważniejsza z dotychczasowych wizyt nowego kanclerza, miała raczej kurtuazyjny przebieg. Nie było bulwersujących momentów, do których Donald Trump przyzwyczaił świat i czego obawiali się wcześniej niektórzy niemieccy komentatorzy. Zastanawiano się zwłaszcza, jaki przebieg będzie miał „spektakl” w Gabinecie Owalnym, w którym tradycyjnie uczestniczą wiceprezydent J.D. Vance, sekretarz stanu Marco Rubio oraz dziennikarze.

Przybywając do Białego Domu, kanclerz Niemiec wyposażony był w wiele sugestii, jaką taktykę przyjąć w bezpośrednim kontakcie z prezydentem Trumpem. Zasięgnął porad od przywódców, którzy już wcześniej spotkali się z Trumpem, m.in. Giorgii Meloni, premier Włoch czy szczególnie lubianego przez Trumpa prezydenta Finlandii Alexandra Stubba. Sam Merz zapowiadał, że nie chce jechać do Waszyngtonu jako błagający. „Nie możemy w relacjach z Trumpem czynić się mniejszymi niż jesteśmy”.

Atutem kanclerza Merza w rozmowie z prezydentem USA były złożone wcześniej deklaracje w sprawie przeznaczenia 3,5% PKB na obronę i 1,5% na infrastrukturę istotną dla bezpieczeństwa. Propozycję przedstawioną wcześniej przez sekretarza generalnego NATO, odpowiadającą żądaniom administracji Trumpa, poparł już nie tylko szef niemieckiej dyplomacji Johann Wadephul, ale także kanclerz Merz.

Pierwszym punktem wizyty i jedynym publicznym było spotkanie w Gabinecie Owalnym, odbywające się w znanej już formule, tym razem jeszcze z udziałem Scota Bessenta, sekretarza skarbu. Kanclerz Niemiec został potraktowany przez Trumpa z kurtuazją − jako „dobry przedstawiciel Niemiec i dobry rozmówca”, a także z uznaniem dla jego znajomości języka angielskiego oraz zapowiedzią świetnych relacji z Niemcami, które Trump nazwał „ważnymi”. Zadeklarował, że amerykańscy żołnierze pozostaną w Niemczech, co należy uznać za optymistyczny sygnał dla relacji transatlantyckich.

Sam Merz w trakcie tej trwającej blisko godzinę quasi-konferencji prasowej miał możliwość wtrącenia tylko kilkunastu zdań. Pytania były kierowane głównie do Trumpa i dotyczyły w zasadzie spraw niezwiązanych z obecnością kanclerza Niemiec. Merz nawiązał do niemieckiego pochodzenia Trumpa, czyniąc z tego argument na rzecz bliskich relacji. Dopuszczony przez Trumpa do głosu, gdy pytano o wojnę w Ukrainie, docenił rolę prezydenta USA w zabiegach o jej zakończenie, dodając, że „wszyscy jesteśmy zobowiązani, aby poprzez nacisk na Rosję, ta przestała zabijać”. Przypomniał sprawę uprowadzonych przez Rosjan dzieci ukraińskich, podkreślił, że Ukraina atakuje na terytorium Rosji tylko cele wojskowe, a nie cywilne. Nie zdecydował się jednak zaoponować, gdy Trump mijał się prawdą, powtarzając, że to on doprowadził do fiaska projekt Nord Stream 2 i gdy krytycznie wypowiadał się o kanclerz Merkel i jej polityce przyjmowania uchodźców.

Po rozmowach w Białym Domu kanclerz Merz udzielił wywiadu Deutsche Welle, w którym zapewnił, że jest „bardzo usatysfakcjonowany po spotkaniu z Trumpem”; mówił o znacząco bliskiej współpracy, zapowiedział ustanowienie regularnych kontaktów ze stroną amerykańską. Odnosząc się do wojny w Ukrainie, powtórzył, że „naszym obowiązkiem jest wywierać presję na Rosję, bo Putin nie ma woli, aby zakończyć wojnę” i do wywarcia tej presji starał się nakłonić Trumpa. I dalej: „Prezydent Trump myśli, co jeszcze może zrobić”. Wyraził nadzieję na podpisanie za kilka tygodni porozumienia o handlu UE-USA. W pierwszych komentarzach stwierdzono, że Merz nawiązał lepszy kontakt z Trumpem, niż miała kanclerz Merkel. (J. Kiwerska)

https://www.handelsblatt.com/meinung/kolumnen/trump-watch-was-man-beim-ersten-treffen-zwischen-merz-und-trump-nicht-sehen-wird/100129685.html

https://www.dw.com/en/germanys-merz-extremely-satisfied-with-trump-talks/live-72794062